Gwiazdka Cieszyńska - Historia boksu

opublikowano: 2014-07-11 11:23
wolna licencja
poleć artykuł:
Boxowanie czyli bójka na kułaki (pięści) należy do właściwych zwyczajów narodu angielskiego. Dziś pełnoprawna dyscyplina sportowa, której walki o mistrzostwo skupiają rzesze fanów na całym świecie, a sami zawodnicy zyskują ogromną sławę i pieniądze. Jaka była historia boksu?
REKLAMA

Historia boksu – zobacz też: Wojciech Lipoński – „Historia sportu” – recenzja i ocena

Gwiazdka Cieszyńska, pismo dla nauki, przemysłu i zabawyNer. 16. – Cieszyn 16. kwietnia. – Rok 1859.

Historia boksu sięga już czasów starożytnych, był on bowiem jedną z dyscyplin ówczesnych igrzysk olimpijskich. Pojedynki te wyglądały jednak zupełnie inaczej niż w czasach współczesnych. Najbardziej znanym pięściarzem tego okresu był Onomastos ze Smyrny, który zdobył olimpijski laur w 688 roku p.n.e. O narodzinach dyscypliny sportowej, jaką jest boks, możemy mówić dopiero na początku XVIII wieku. W 1719 roku niejaki James Figg, uznawany za pierwszego angielskiego mistrza bokserskiego, założył w Londynie własną szkołę (English School of Arms and Art of Self-Defense Academy), w której uczył boksu, szermierki i sztuki walki specjalnym kijem, zwanym quarterstaff. Walki bokserskie odbywały się wówczas bez rękawic i trwały do czasu aż któryś z zawodników został znokautowany lub opadł z sił.

Jake Kilrain

Kamieniem milowym tego sportu było stworzenie i ujednolicenie jego zasad. Pierwszy zbiór przepisów określających warunki rozgrywania walk bokserskich ogłosił 16 sierpnia 1743 roku jeden z uczniów Figga – Jack Broughton. Tak zwane Broughton's Rules mówiły o walkach toczonych na kwadratowym polu otoczonym linami, na środku którego znajdował się punkt startu, gdzie zaczynano i wznawiano walkę. Walka podzielona była na rundy, pomiędzy którymi następowały trzydziestosekundowe przerwy. Rundy nie miały określonego limitu czasowego, trwały tak długo, aż któryś z zawodników upadł po otrzymanym ciosie. Zawodnikom zabronione było bicie leżącego lub klęczącego przeciwnika, chwytanie za włosy i spodnie oraz uderzanie w części ciała poniżej pasa. Pojedynek trwał do momentu, w którym jeden z zawodników nie był w stanie kontynuować walki. Zasady Broughtona obowiązywały prawie sto lat. W 1838 roku zostały zmodyfikowane i sprecyzowane w tzw. London Prize Ring Rules.

REKLAMA

8 lipca 1889 roku w Richburgu, w stanie Missisipi stoczono ostatnią walkę według zasad londyńskich. Pięści wówczas skrzyżowali John L. Sullivan i Jake Kilrain. Walka przeszła do historii pod nazwą Masakra w Richburgu. Pojedynek trwał ponad dwie godziny i liczył aż 75 rund! Obaj zawodnicy byli zacięci i nieustępliwi (do tego stopnia, że nie przerwali pojedynku nawet wtedy, gdy w 44. rundzie Sullivan zaczął wymiotować), a pod koniec walki u kresu wytrzymałości. Po zwycięstwie Sullivana, jego wielbiciele ufundowali mu pas wysadzany diamentami. John Sullivan jest uważany za ostatniego mistrza w boksie na gołe pięści i pierwszego w historii mistrza wagi ciężkiej w boksie w rękawicach.

John L. Sullivan

W 1865 roku dziennikarz John Graham Chambers sformułował nowy zbiór przepisów, który zrewolucjonizował dyscyplinę bokserską i uczynił ją bardziej humanitarną. Wprowadziły m.in. wymóg stosowania rękawic, rundy trwające 3 minuty i jednominutowe przerwy oraz zasadę, według której zawodnik po upadku musi podnieść się bez pomocy w ciągu 10 sekund. Zasady Chambersa opublikował i rozpowszechnił John Douglas markiz Queensberry w 1867 roku, dlatego znane są jako Queensberry Rules.

W 1916 roku ograniczono czas trwania walk do 15 rund. 13 listopada 1982 roku w Las Vegas pojedynek o mistrzostwo świata WBA w wadze lekkiej stoczyli Amerykanin Ray Mancini i Koreańczyk Kim Duk-koo. Zwycięstwo odniósł Mancini, nokautując rywala w 14. rundzie. Walka przeszła jednak do historii z zupełnie innego powodu. W chwilę po zakończeniu walki, koreański pięściarz zemdlał w swoim narożniku i nie odzyskał już przytomności. Kim Duk-koo zmarł cztery dni później w wyniku znacznego obrzęku i śmiertelnych obrażeń mózgu. Od tego momentu organizacja WBC skróciła czas trwania walk do 12 rund.

W Polsce jeszcze na początku XX wieku mało kto słyszał o dyscyplinie sportowej jaką był boks. Pierwsze walki pięściarskie organizowano na różnego rodzaju festynach na Śląsku, a pierwszy oficjalny pojedynek odbył się w Katowicach w 1921 roku. 8 lutego 1923 roku powołano Śląski Związek Bokserski, na czele którego stanął inż. Szmechta. Jeszcze w tym samym roku Związek zorganizował pierwszy w Polsce turniej mistrzowski o zasięgu regionalnym, w którym wystąpiło 55 zawodników. 3 grudnia 1923 roku powołano do życia Polski Związek Bokserski, a rok później zorganizowano pierwsze mistrzostwa Polski.

Polecamy e-booka Łukasza Jabłońskiego pt. „Sportowa Warszawa przed I wojną światową”:

Łukasz Jabłoński
„Sportowa Warszawa przed I wojną światową”
cena:
Wydawca:
PROMOHISTORIA [Histmag.org]
Liczba stron:
98
Format ebooków:
PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń)
ISBN:
978-83-65156-15-0
REKLAMA
Komentarze

O autorze
Błażej Guzy
Absolwent geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim i pedagogiki na Uniwersytecie Pedagogicznym. Interesuje się historią geografii i geografią religii. Jako obszar badań i zainteresowań szczególnie upodobał sobie Śląsk Cieszyński. Miłośnik podróży i górskich wycieczek, zagorzały czytelnik literatury fantasy, fan zespołu Pink Floyd.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone